“เพ็นเพ็น” รับช่วงกิจการต่อจากคุณปู่ โดยมีเจ้า โมกุโมกุ สมเสร็จซึ่งแก่แล้วอยู่เป็นเพื่อน คอยทำหน้าที่กินความฝันที่มีคนมาขายให้เพื่อเอามาทำเป็นลูกอมความจริงแล้ว เพ็นเพ็นไม่ค่อยชอบงานนี้เท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็มีบางครั้งเหมือนกันที่เขารู้สึกดีที่ได้ทำ อย่างเช่นในครั้งนี้ เมื่อเรื่องราวความฝันของชายชราคนหนึ่งพาเพ็นเพ็นไปพบความทรงจำแสนสวยงามบางครั้งความฝันพาเราไปพบโลกเหนือจินตนาการ บางครั้งความฝันก็แสนสนุกหรรษา ถึงจะมีบางคราวที่ความฝันน่ากลัวไปบ้าง แต่หลายๆ ครั้งมันก็ยังทำหน้าที่บันทึกเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับบางคนหรือบางเหตุการณ์ที่เราไม่อาจพบเจอได้อีกถ้าเราสามารถฝากความฝันที่ชอบไว้ในธนาคาร เพื่อซื้อกลับมาฝันถึงอีกหลายๆ ครั้ง หรือแบ่งปันให้คนอื่นๆ ได้ก็น่าจะดีเหมือนกันแล้วเธอล่ะ ถ้าได้ไปธนาคารความฝันของเพ็นเพ็น อยากฝากความฝันหรือซื้อความฝันแบบไหนบ้าง